"ΑΔΟΛΦΟΣ ΧΙΤΛΕΡ - Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΠΩΘΗΚΕ"
http://thegreateststorynevertold.tv/

ΔΡΕΣΔΗ - ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΟΥ Β' Π Π - 600.000 ΝΕΚΡΟΙ

"Στρατάρχης Keitel, δήλωσε 600.000 σκοτώθηκαν στη Δρέσδη." - Randulf Johan Hansen.

Περίπου 70 χρόνια πριν, οι Σύμμαχοι αποφάσισαν να κάνουν την πόλη της Δρέσδης ένα σεληνιακό τοπίο.

ΔΡΕΣΔΗ - ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΟΥ Β' Π Π - 600.000 ΝΕΚΡΟΙ

Το ολοκαύτωμα που εξαπολύθηκε στην Δρέσδη δεν είχε απολύτως καμία στρατηγική ή τακτικό πλεονέκτημα για τους Αμερικανούς ή τους Βρετανούς. Η Δρέσδη ήταν μία από τις πιο όμορφες πόλεις της Γερμανίας, που ονομάστηκε η "Φλωρεντία του Έλβα", λόγω της παγκοσμίου φήμης συλλογής της μπαρόκ αρχιτεκτονικής.

Ήταν γνωστή ως ένας τόπος θεάματος και προβολής του πολιτισμού. Δεν είχε στρατιωτικές βάσεις, χωρίς τα μεγάλα κέντρα επικοινωνίας ή βαριάς βιομηχανίας. Δεν είχε κανένα είδος αεράμυνας. Κατά τους τελευταίους μήνες του πολέμου, ήταν γνωστή ως "Die Lazarettstadt" ~ "Η Πόλη Νοσοκομείο" - είχε δηλώθει ως μια πόλη νοσοκομείο. Είναι επίσης γνωστή ως η "Fluechtlingsstadt" ~ "Η Πόλη των Προσφύγων" - είχε δηλώθει ως μια πόλη των προσφύγων.

Norman Stone, Καθηγητής Νεότερης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, έγραψε στην εφημερίδα Daily Mail:

"ΗΔΗ, ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1944, ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΧΑΝ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΜΕ ΑΥΤΟ . . . ΟΤΙ ΜΙΑ ΝΙΚΗ ΕΠΙ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΕΙΧΕ ΚΕΡΔΗΘΕΙ. ΠΗΓΑΜΕ ΣΕ ΒΟΜΒΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΩΝ ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΜΗΝΕΣ ΑΦΟΥ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ ΣΑΦΕΣ ΟΤΙ ΕΙΧΑΜΕ ΚΕΡΔΙΣΕΙ, ΚΑΙ ΟΤΙ Ο ΣΤΑΛΙΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ. ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΥΣ ΗΤΑΝ ΑΠΛΩΣ ΑΣΚΟΠΟΙ. ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ, ΕΜΕΙΣ ΠΙΑΣΑΜΕ ΠΟΛΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΜΕΛΟΨΩΜΟΥ ΝΟΤΙΑ ΤΟΥ WÜRZBURG, ΟΠΟΥ ΣΕ ΟΛΕΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ . . . ΑΠΛΩΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ, ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ. ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΑΙΤΙΟΥ ΣΑΔΙΣΜΟΥ, Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΗΤΑΝ Ο ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ."

Στις πρώτες εβδομάδες του 1945, το πιο κρύο χειμώνα του αιώνα, η Δρέσδη διογκώθηκε πληθυσμιακά με τους πρόσφυγες που εγκατέλειπαν τον τόπο τους λόγω της προέλασης του σοβιετικού στρατού. Μέχρι τότε, οι Σοβιετικοί ανήλθε σε γερμανικό έδαφος, και ο Ilja Ehrenburg, ο Ιουδαϊκός δαίμονας προπαγάνδας του Σράλιν - αυτό το τέρας κύριος δασκαλος και δημοσιογράφος του μίσους! - Είχε για χρόνια σφυρηλατήσει μακριά από την δημοσιότητα και κάποια στιγμή το δημοσιοποιησε με στόχο-αποδέκτη τον Κόκκινο Στρατό και το ανατύπωσε σε εκατομμύρια και εκατομμύρια φυλλάδια: "Σκότωσε. Σκότωσε. Σκότωσε. Κανείς δεν είναι αθώος. Ούτε ο ζωντανός, ούτε το ακόμα αγέννητο. . . " ή ". . . αν δεν έχετε σκοτώσει έναν Γερμανό την ημέρα, δεν έχετε κάνει το καθήκον σας στη σοβιετική πατρίδα. "

Τώρα ο Κόκκινος Στρατός πλησίαζε - και από τα μέσα Φεβρουαρίου αναπτυσσόταν μόλις 60 μίλια μακριά από τη Δρέσδη. Κάθε νέο τρένο με πρόσφυγες, κάθε νέο ποτάμι των βαγονιών, φορτηγών και αυτοκινήτων που φοβούνταν λογαριασμούς ξεκαθαρίσματος της φρικτής Σοβιετικής θηριωδίας - δολοφονίες, βασανιστήρια και βάναυσους μαζικούς βιασμούς. Εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες πλημμύρισαν στην πόλη της Δρέσδης. Οι κάτοικοι συσσωρεύτηκαν και μετακινήθηκαν κοντύτερα μεταξύ τους για να χωρέσουν όλοι, αλλά ακόμα κι έτσι, δεν υπήρχε χώρος για όλους. Οι περισσότεροι από τους πρόσφυγες ζούσαν σε κεντρικό πάρκο της πόλης και σε ό, τι ήταν γνωστό ως Die Altstadt - η Παλιά Πόλη. Κλάματα των παιδιών που βρισκόταν στο κρύο και το υγρό έδαφος συσσώρευε εναντίον τους συνθήκες που έμοιαζαν με σκυλιά που έτρεμαν.

Μέχρι τότε, οι Σύμμαχοι γνώριζαν ο πόλεμος είχε χαθεί για τη Γερμανία. Κανείς που είχε την ικανότητα λήψης αποφάσεων - πολιτική ή στρατιωτική - δεν πιστεύε ότι το Γερμανικό Ράιχ θα μπορούσε να επιβιώσει, πολύ λιγότερο να υπήρχε ως αφορμή επειδή αποτελούσε απειλή για το στρατιωτικό μεγαθήριο των Συμμάχων.

Το ότι αυτό μπορεί μόνο να περιγραφεί ως μια θεσμικά προμελετημένη πράξη τρομοκρατικής και εσκεμμένης μαζικής δολοφονίας, η απόφαση λήφθηκε από τις βρετανικές και αμερικανικές διοικητές της Πολεμικής Αεροπορίας στο σπρώξιμο του σαδιστικού τρίο Churchill-Roosevelt-Morgenthau ~ Τσόρτσιλ-Ρούσβελτ-Μοργγενθάου να εξολοθρεύσει αυτούς τους δύσμοιρους ανθρώπους που βρίσκονταν παγιδευμένοι και εντελώς ανυπεράσπιστοι μέσα στη Δρέσδη.

Τον Ιανουάριο του 1945, αποφασίστηκε ότι πολλές μεγάλες πόλεις στην Ανατολική Γερμανία, που είχαν διαφύγει από τον βαρύ βομβαρδισμό έπρεπε τώρα να υποβληθούν σε "βομβαρδισμό περιοχής" για να "σπέρνουν τον όλεθρο" στο Γερμανικό ηθικό, έτσι ώστε να πιέσει τη Γερμανία να παραδοθεί νωρίτερα. Ο ίδιος ο Τσώρτσιλ ήθελε περισσότερο από δύο πόλεις τον μήνα να ισοπεδώσει - έως ότου καμία να μην μείνει.

Έτσι, στις 13 Φεβρουαρίου και 14, το 1945 σχεδόν 1200 βρετανικά και αμερικανικά βομβαρδιστικά, που ακολουθείται από τα κύματα των βομβαρδιστικών αεροπλάνων μαχητών bullet-spitting ~ σφαίρα-φτύσιμο, πραγματοποίησε μια τριπλή αεροπορική επιδρομή στη Δρέσδη - ένα καίριο ολοκαύτωμα. Η κωδική λέξη για αυτή την πράξη της τρομοκρατίας ήταν "Clarion" ~ "Σάλπιγγα".

ΔΡΕΣΔΗ: ΤΟ ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ

Το πρώτο κύμα των βομβών χτύπησε στις 22:00 στις 13 Φεβρουαρίου 1945, ρίψη εκρηκτικών βομβών στην Παλιά Πόλη για να ανατινάξει τις στέγες από τα κτίρια στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τις εμπρηστικές συσκευές. Αυτό εξουδετέρωσε το σύστημα προειδοποίησης αεροπορικής επιδρομής και προκάλεσε μαζική καταστροφή και θάνατο. Κατέστρεψε επίσης τις πυροσβεστικές εστίες και το νερό του δικτύου.

Το επόμενο κύμα έφερε τη φωτιά. Μετέτρεψε το Altstadt ~ παλιά πόλη σε έναν ουρλιάζοντα ωκεανό από φωτιά - 3 μίλια μήκος και 2 μίλια πλάτος. Οι θερμοκρασία του αέρα αυξήθηκε σε 1.100 βαθμούς Fahrenheit. Άνεμοι έως 100 μίλια/ώρα αναρρόφησαν όλο το οξυγόνο στο κέντρο της καταιγίδας. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι κάηκαν ζωντανοί ή άλλως έπεσαν θύμα σε αυτή τη δεύτερη βομβιστική επίθεση ισοπέδωσης, που ακολουθήθηκε γρήγορα από το ένα τρίτο.

Χιλιάδες έπαθαν ασφυξία στα κελάρια όπως το οξυγόνο απορροφήθηκε από τις αποθήκες και τράβηξε προς την φλόγα για να τροφοδοτήσει τις φλόγες. Χιλιάδες περισσότερο ρίχτηκαν στον αέρα σαν τα κουρελιασμένα σκυλιά και αναρροφάται από τα άγρια ​​άνεμοι κατ' ευθείαν μέσα στην κόλαση. Η αναρρόφηση του αέρα από τη φωτιά ήταν τόσο ισχυρή που ξεριζώθηκαν δέντρα και αρθηκαν στέγες από τα σπίτια μίλια μακριά.

Παντελή πανικό χτύπησε τους ανθρώπους. Άλογα που εκτρέφονταν έτρεξαν μέσα στα πλήθη. Άγρια ζώα όπως τα λιοντάρια και τίγρεις δραπέτευσαν από τα σπασμένα περιβλήματα του ζωολογικού κήπου και έτρεξαν στα τρομοκρατημένα πλήθη. Τεράστια φίδια slithered ανάμεσα στα πόδια της διαφυγής. Νοσοκομειακά τρένα, ακόμα γεμάτα με τραυματίες στρατιώτες από το μέτωπο, καίγονταν και προσπάθησαν να τραβήξουν έξω, κατά τη διαδικασία κοπής των άκρων από τα μικρά παιδιά που είχαν αναζητήσει κάλυψη από τις βόμβες από κάτω . Εκείνοι οι λίγοι που κατάφεραν να ξεφύγουν από την αεροπορική επίθεση τους κυνηγούσαν αργότερα από τον αέρα βουτώντας τα αεροπλάνα για να εξοντώσουν τους διαφυγόντες επιζήσαντες.

Αυτό περιγράφεται σε ένα λογαριασμό του βομβαρδισμού μετά ως:

“. . . ΣΚΟΡ ΤΟΥ MUSTANG FIGHTERS DIVING ΧΑΜΗΛΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΟΡΓΑΝΑ, ΠΟΥ ΣΥΣΣΩΡΕΥΣΕ ΣΤΙΣ ΟΧΘΕΣ ΤΟΥ ΕΛΒΑ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΠΕΔΙΑΔΕΣ ΤΗΣ GROSSE GARDEN, ΣΕ ΔΙΑΤΑΓΗ ΝΑ ΠΥΡΟΒΟΛΟΥΝ ΣΗΚΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΠΑΝΩ.”

Όταν όλα ειπώθηκαν και έγιναν (τελείωσαν), η στήλη του καπνού μπορούσε να φανεί από 50 μίλια μακριά και ανέβηκε 15.000 πόδια ψηλά. Περισσότερα από τα τρία πέμπτα της Δρέσδης καταστράφηκε από τούς βομβαρδισμούς που διήρκεσαν περισσότερο από 14 ώρες. Αυτή η αεροπορική επιδρομή των Συμμάχων άφησε 24.866 σπίτια που καταστράφηκαν, έντεκα τετραγωνικά μιλία πρωταρχικής ακίνητης περιουσίας και αναντικατάστατων πολιτιστικών θησαυρών καταστράφηκαν, 35.000 αναγνωρίσιμα πτώματα διαθέσιμα για να προσδιοριστούν, και εκατοντάδες χιλιάδες από αυτά μη αναγνωρίσιμα.

Πόσα πολλά; Κανείς δεν ξέρει στα σίγουρα. Πιο ειλικρινείς εκτιμήσεις να κυμαίνονται από 350.000 έως 500.000 νεκρούς - πολλοί από τους οποίους ήταν υγροποιημένοι σε μια μάζα ζελέ που έλιωσε στην άσφαλτο των δρόμων ή αφέθηκαν σε σωρούς από στάχτες μέσα σε μια πόλη που σχεδόν ολοκληρωτικά ήταν στάχτες και ερείπια.

Μία καταμέτρηση εφημερίδας νέων ειδήσεων που δημοσιεύθηκε στην Γερμανική εφημερίδα, Eidgenosse, (1.3.86) απαριθμεί 480.000 νεκρούς. Εκείνο το μέτρημα μοιάζει με αυτό:

• 37.000 βρέφη και νήπια
• 46.000 παιδιά σχολικής ηλικίας
• 55.000 τραυματίες και άρρωστοι στα νοσοκομεία, συμπεριλαμβανομένων των ιατρών τους, νοσηλεύτριες νοσοκόμες και λοιπό προσωπικό
• 12.000 προσωπικό διάσωσης
• 330.000 νεκροί απλά περιγράφονται ως "άνδρες και γυναίκες"

Απλά σκεφτείτε από την Χιροσίμα. Αυτής της πόλεως οι απώλειες σε άτομα ότι ήταν 71.879.

Κατά τη διάρκεια ολόκληρου του πολέμου, η Αγγλία υπέστη λιγότερο από 50.000 θύματα από τους βομβαρδισμούς.

380 άτομα έχασαν τη ζωή τους σε βομβαρδισμούς στα βρετανικά πυρομαχικά και στα αεροσκάφη της πόλης παράγωγής του Coventry, Αγγλία - μια επιδρομή που ανακηρύχθηκε "Γερμανικό έγκλημα πολέμου".

Τα πληρώματα απορρύπανσης που έρεε αφού είχαν φύγει οι Σύμμαχοι δολοφόνοι δεν μπορούσαν να θάψουν το σύνολο των νεκρών. Έτσι πήραν ράβδους σιδηροδρόμου, έκαναν ένα πλέγμα έκτακτης ανάγκης, συσσωρεύοντας τους νεκρούς έναν πάνω στον άλλο και τους έκαψαν στους ανοιχτοθς χώρους - στρατιώτες, νέοι και γέροι γυναίκες, αγόρια με κοντά παντελόνια, κορίτσια με μακριές πλεξούδες, Ερυθρός Σταυρός νοσηλεύτριες. Μωρά. Ενώ όλα τα μέρη της Γερμανίας έτρεμαν από την έλλειψη των καυσίμων, αυτές οι πυρές έκαιγαν μέρα και νύχτα. Ακόμη και τρόφιμοι από στρατόπεδο συγκέντρωσης βοήθησαν σε αυτό το μακάβριο τελετουργικό για εβδομάδες.

Η τεκμηρίωση αυτού του εγκλήματος πολέμου που διαπράχθηκε από τους Συμμάχους, ανατέθηκε από την κυβέρνηση του Χίτλερ στον απόηχο του Ολοκαυτώματος της Δρέσδης, έπεσε στα χέρια των Συμμάχων. Αυτά τα βουνά των νεκρών που ελήφθησαν σε φίλμ άλλαξε και συγκόλλησε η Συμμαχική προπαγάνδα και γυρίστηκαν αργότερα σκηνές σε ταινίες για "θηριωδίες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης" και τα έχουν δείξει στον κόσμο γενικότερα ως "απόδειξη" της Εβραϊων νεκρών.

Την επόμενη φορά που θα δείτε μια από αυτές τις εικόνες, σκεφτείτε σκληρά για την πηγή. Θυμηθείτε επίσης ότι αυτοί που σχεδίασαν και διέταξαν αυτές τις επιδρομές - και, ναι, τα πληρώματα που διέξαγαν αυτές τις επιδρομές - ήταν και είναι εγκληματίες πολέμου εξ ορισμού οποιουδήποτε ατόμου.

Πολλοί εξακολουθούν να περπατούν στους δρόμους της Αγγλίας, του Καναδά και των Ηνωμένων Πολιτειών μαζί με την ατιμωρησία. Έχουν καυχηθεί για τις πράξεις τους για πενήντα χρόνια στον Τύπο και στο δικό τους “Veterans for Foreign Wars” ~ "Βετεράνοι των Εξωτερικών Πολέμων" στις συναθροίσεις τους.

Ενώ οι κυβερνήσεις και οι διάδοχοι αυτών των καιρώ πολέμου κυβερνήσεις εξακολουθούν να χτενίζουν τους γηριατρικούς θαλάμους των Συμμαχικών χωρών για Γερμανούς στρατιώτες και συντρόφους στα όπλα που μπορεί ή μπορεί να μην έχουν πυροβολήσει κάποια Εβραϊκή Μαρξιστική σαμποτέρ που διέφυγαν από ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, ή επιστρέφουν φωτιά ενάντια σε εκείνους που τους επιτέθηκαν από πίσω από θάμνους, βράχια και επιχωμάτα γέφυρας φορώντας πολιτικά ρούχα, σκεφτείτε για το έγκλημα της Δρέσδης.

“ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΘΩΟΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΧΑΣΑΝ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΔΡΕΣΔΗ ΣΚΟΤΩΘΗΚΑΝ – ΟΧΙ ΛΟΓΩ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΚΑΝΕΙ, ΑΛΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΧΑΝ ΤΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ. ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΑΝ ΣΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ ΤΗΝ 13 - 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1945 ΗΤΑΝ ΑΠΛΑ ΓΕΡΜΑΝΟΙ." – INGRID RIMLAND – "ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ΔΕΝ ΘΑ ΚΟΣΤΙΖΕ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΝ 'ΣΥΓΓΝΩΜΗ' ΓΙΑ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΣΑΔΙΣΜΟ.” – NORMAN STONE

Πηγή: Rense.com